Στο κάθε δείπνο που οργανώνουμε, το πλατώ των τυριών είναι μια εύκολη προσθήκη όταν θέλουμε ένα γεύμα να έχει αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια. Για πολλούς η απορία είναι η χρονική στιγμή που πρέπει να σερβίρεται και ως τι; Ως ορεκτικό ή ως επιδόρπιο;
Επειδή γενικώς τα τυριά είναι πλούσια σε θερμίδες και τα περισσότερα έντονα σε γεύση, εάν τα σερβίρουμε ως ορεκτικό μπορεί να καταστρέψουν την όρεξη. Παραδοσιακά λοιπόν, οι Γάλλοι σερβίρουν το πλατώ των τυριών αμέσως μετά το κυρίως πιάτο και πριν το επιδόρπιο, εάν προβλέπεται να σερβιριστεί, ενώ οι Βρετανοί το σερβίρουν μετά το επιδόρπιο.
Εδώ στην Ελλάδα, δεν έχουμε καμία εθιμοτυπία για το σερβίρισμα των τυριών, αν και το πιο σύνηθες είναι το σερβίρισμα της φέτας ταυτόχρονα με το πρώτο πιάτο, η οποία συνεχίζει να βρίσκεται στο τραπέζι και να συνοδεύει τα εδέσματα μέχρις ότου σερβιριστεί το επιδόρπιο.
Αυτό που πρέπει όμως να γνωρίζουμε, είναι ότι τα τυριά είναι αλκαλικά, καθώς περιέχουν μεγάλη ποσότητα ασβεστίου, δηλαδή έχουν pH αρκετά υψηλότερο του 7 και αυτό σημαίνει ότι μπορούν να εξουδετερώνουν τα οξέα που αφήνουν τα τρόφιμα που έχουμε καταναλώσει. Τα αναψυκτικά και τα γλυκίσματα είναι επίσης ιδιαίτερα όξινα, επομένως η κατανάλωση του τυριού μετά από αυτά είναι εξισορροπιστική. Το τυρί επίσης έχει το πλεονέκτημα να καταπολεμά τη διάβρωση των δοντιών από τα οξέα των τροφών.
Και αφού οι Γάλλοι έχουν μακρά παράδοση στη παρασκευή, αλλά και στην κατανάλωση του τυριού, κάποιες από τις συνήθειες τους έχουν αρκετό ενδιαφέρον. Όπως το να μην το σερβίρουν με ψωμί, επειδή θεωρούν ότι πρέπει να απολαμβάνεται μόνο του, σε όλο του το μεγαλείο
Παραδοσιακά επίσης, κατά τη διάρκεια των επίσημων γευμάτων το κάθε πιάτο ακολουθεί το κρασί. Αυτό σημαίνει ότι τα κρασιά συνδυάζονται με ορισμένα φαγητά ούτως ώστε να αναδειχθούν οι γεύσεις και των δύο. Τα περισσότερα κύρια πιάτα σερβίρονται με κόκκινο κρασί και έτσι το τυρί που θα σερβιριστεί στη συνέχεια θα συνοδευτεί με το κρασί που περίσσεψε από το κυρίως πιάτο.
