Κάθε χρονιά τέτοια εποχή περιμένουμε τις υποψηφιότητες των Όσκαρ, και καθώς φέτος η τελετή θα πραγματοποιηθεί στις 27 του Μάρτη, δηλαδή λίγο αργότερα από το σύνηθες, η ανακοίνωση των “τυχερών” θα πάρει λίγο ακόμα. Όσο αναμένουμε βέβαια, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε, πού θα πέσει φέτος η μπάλα; Η αλήθεια είναι πως τα δυο τελευταία χρόνια, οι ταινίες που προτιμήθηκαν από την επιτροπή της Ακαδημίας, μολονότι εξαιρετικές από κάθε άποψη, ήταν δυσοίωνες ως και δυστοπικές, ενώ ελάχιστες είχαν μια χροιά fun απόδρασης (που κάποιος θα φανταζόταν πως πέρυσι τουλάχιστον θα έπαιρνε τη ρεβάνς). Έμοιαζε, σαν οι αρμόδιοι, να κάνουν έναν αγώνα δρόμου, ώστε να καταφέρουν να διορθώσουν όλα τα λάθη του παρελθόντος “εν μια νυκτί”, είτε σε σχέση την έλλειψη συμπεριληπτικότητας και πολιτικής ορθότητας, είτε την διάκριση κατά των ταινιών με μηνύματα που αφορούν περιθωριοποιημένες κοινότητες. Βέβαια, εμείς δεν παραπονιόμαστε αφού αυτή είναι μια αλλαγή που έπρεπε καιρό να γίνει, και κάθε προσπάθεια για πρόοδο πρέπει να αναγνωρίζεται. Το ερώτημα είναι τι θα γίνει φέτος, ποια θα είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και τι είδους ταινία θα πάρει τον πολυπόθητο τίτλο. Πάμε λοιπόν να δούμε ποιες φλερτάρουν με υποψηφιότητα και γιατί όλες τους έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν.
No Time to Die
Μια ταινία που περιμέναμε σχεδόν δυο χρόνια, και ίσως η πιο πολυσυζητημένη από το saga του Daniel Craig, ο φετινός James Bond δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο. Ήταν αυτή η εξέλιξη ίσως μια νύξη για την μεγάλη αλλαγή που ενδεχομένως θα έρθει με την επιλογή γυναίκας, person of color ή queer ατόμου στο ρόλο του πράκτορα 007; Ή της έλειπαν άραγε τα ματσό σεξιστικά στοιχεία απλά λόγω του Metoo; Όποια και να είναι η απάντηση, εμάς μας άρεσε πολύ, και παρ’ ότι δεν παύει να αποτελεί μια blockbuster ταινία δράσης, υπήρχαν σημεία και συναισθήματα που θα χαρακτηρίζαμε οσκαρικά, ειδικά από άποψη φωτογραφίας και σκηνοθεσίας.
Dune
Το μεγαλεπήβολο εγχείρημα του Denis Villeneuve, που ετοιμαζόταν για κάτι λιγότερο από τέσσερα (!) χρόνια και κόστισε γύρω στα 165 εκατ. δολάρια, είναι ίσως μια από τις ταινίες φαβορί, κυρίως για τα τεχνικά εφέ, την μουσική, και τα σκηνικά-κοστούμια. Η ταινία (για όποιον δεν την έχει δει), είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Frank Herbert, και μας διηγείται την ιστορία της οικογένειας των Ατρειδών, καθώς μετακομίζουν στον δυστοπικό πλανήτη Arrakis και καλούνται να αντιμετωπίσουν πολλές και περίπλοκες δυσκολίες. Προσωπική αγαπημένη μας, τόσο λόγω του βιβλίου όσο και του καστ. Οπότε αν ο Τιμόθεος βρισκόταν στους υποψηφίους για Καλύτερο Α’ ανδρικό ρόλο δεν θα παραπονιόμασταν (αλλά μάλλον χλωμό).
Belfast
Μια γλυκιά ταινία ενηλικίωσης με αυτοβιογραφικά στοιχεία είναι το Belfast του Keneth Branagh, το οποίο μας λέει την ιστορία ενός αγοριού που ζει την δεκαετία του ’60 στην Βόρεια Ιρλανδία. Παρ’ ότι θα χαρακτηρίζαμε την διάθεση της ταινίας ευχάριστη, καθώς εκτυλίσσεται σε μια πολύ δύσκολη περίοδο γεμάτη διχασμό και βία για την περιοχή, στα λεγόμενα Troubles, μέσα από την αφήγηση εξερευνώνται διάφορες πολυπλοκότητες, που δε θα περίμενες να δεις σε μια feel-good ταινία.
King Richard
Την ιστορία του πατέρα και προπονητή της Serena και της Venus Williams μας διηγείται αυτή η δραμεντί, που εκ πρώτης όψεως φαντάζει άλλη μια εμπνευσμένη feel-good ταινία. Με μια δεύτερη ματιά, βλέπουμε τον Μαύρο Richard Williams να παλεύει για το αμερικανικό όνειρο, σε μια Αμερική που μόλις και με το ζόρι είχε βγει από την τραγική περίοδο του Jim Crow, που καταδυνάστευσε για δεκαετίες την Μαύρη κοινότητα.
Tick, Tick … Boom!
Το μεγάλο φαβορί για Α’ Ανδρικό Ρόλο είναι ο Andrew Garfield για την σπαρακτική ερμηνεία του στο ηλεκτρικό musical Tick, Tick … Boom!, μια βιογραφική ταινία που διηγείται την ιστορία του Jonathan Larson, του δημιουργού του θρυλικού Rent.
C’mon C’mon
Σε αυτή την ταινία ξαναβλέπουμε μετά από καιρό επιτέλους τον υπερταλαντούχο Joaquin Phoenix στην μεγάλη οθόνη και όλα δείχνουν πως θα μας χαρίσει άλλη μια συναρπαστική ερμηνεία, έπειτα από τον συγκλονιστικό Joker που μας παρέδωσε πριν τρία χρόνια. Από το trailer θα λέγαμε πως πρόκειται για μια γλυκιά αλλά ήρεμα επιβλητική ταινία, με ουσιαστικά νοήματα, και υπέροχη ατμοσφαιρική φωτογραφία. Τώρα αν θα του ξαναδώσουν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα το Όσκαρ, δεν το νομίζουμε, αλλά η υποψηφιότητα είναι μάλλον στο τσεπάκι.
House of Gucci
Ίσως η πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, τόσο για το κοινό όσο και για τους κριτικούς (και τον Tom Ford), το House Of Gucci, σαν σύνολο, έφτασε πολύ κοντά, αλλά δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που είχαμε χτίσει. Λίγο η μόνιμη έλλειψη κλιμακωσης στις σκηνές, λίγο η ερμηνείες των κατά τ’ άλλα μεγαθηρίων που δεν είχαν καμία συνοχή μεταξύ τους, λίγο τα κοστούμια που θα μπορούσαν να είναι 20 φορές πιο φαντασμαγορικά (δεδομένου του τίτλου, duh), δεν εντυπωσιαστήκαμε. Το μόνο που ήταν συγκλονιστικό και εξαιρετικά ανώτερο από ότιδήποτε άλλο στην ταινία, ήταν η ερμηνεία της Gaga, που με το που έμπαινε στο πλάνο, δεν μπορούσες να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Οπότε η ψήφος μας θα πάει στην υποψηφιότητα για Όσκαρ Α Γυναικείου Ρόλου, και μάλιστα ελπίζουμε και να το πάρει, της αξίζει.
Being the Ricardos
Την ιστορία ενός από τα πρώτα και πιο δημοφιλή sitcom της Αμερικής θα δούμε στη μεγάλη οθόνη στο Being The Ricardos. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται να μάθουμε όλα όσα γίνονταν στα παρασκήνια της σειράς, μεταξύ του ζευγαριού irl και στο sitcom, της Lucille Ball και του Desi Arnaz, που όπως φημολογούταν από τότε είχαν μια πολύ σκανδαλώδη και μάλλον τοξική σχέση. Τους κεντρικούς ρόλους κρατούν έπειτα από πολλές συζητήσεις η Nicole Kidman και ο Javier Bardem, και υποψιαζόμαστε πως θα δούμε κάποια υποψηφιότητα για τις ερμηνείες.
Spencer
Το Spencer, που ακόμα δεν ξέρουμε αν και πότε θα δούμε στην Ελλάδα, από την πρώτη του προβολή στο Φεστιβάλ Βενετίας λέγεται ότι ξεσήκωσε φανταστικές κριτικές. Οπότε είναι πολύ πιθανό, τόσο η πολύ εσωτερική αφήγηση του σκηνοθέτη Pablo Larraín, όσο και η ερμηνεία της Stewart και τα κοστούμια, να κερδίσουν από μια υποψηφιότητα, αν όχι και τη νίκη.
The Power of the Dog
Τρεις είναι οι ταινίες που το Netflix ετοίμασε για να στείλει στα Oscar, και μια από αυτές είναι και το The Power of the Dog, ένα γουέστερν που εξερευνά τις πολυπλοκότητες της τοξικής αρρενωπότητας μέσα από μια αρκετά στοχαστική ματιά. Σε πρώτους ρόλους θα είναι οι A-listers Benedict Cumberbatch και η Kirsten Dunst και μαζί με αυτό, εμείς σίγουρα δίνουμε μια ψήφο.
Don’t Look Up
Η τρίτη ταινία που το Netflix έφτιαξε για να πάει με λεωφορείο εξπρές στα Oscar είναι σίγουρα το Don’t Look Up, μια κωμικοτραγική δραμεντί η οποία μέσα από την διήγηση μιας επερχόμενης αποκάλυψης, σατιρίζει την γραφειοκρατική ανικανότητα της σύγχρονης πολιτείας. Μαζί με την μεγαλεπήβολη συνθήκη της πλοκής, ένα ακόμα στοιχείο που δεν μπορούμε παρά να παραθέσουμε ως συν, είναι το τεραστίων διαστάσεων καστ, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Ξεκινάμε και έχουμε, Leonardo DiCaprio, Jennifer Lawrence, Jonah Hill, Tyler Perry, Timothée Chalamet, Ariana Grande, Scott Mescudi, Cate Blanchett, και βέβαια τη μια και μοναδική που κάθε χρονιά φλερτάρει με το χρυσό αγαλματίδιο, Meryl Streep. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους δούμε το Μάρτη στο κόκκινο χαλί, το λέμε και το υπογράφουμε.
