Ονομάζεται συμβιβασμός, μα καλύτερα να τον αποφύγεις γιατί στο φινάλε της ιστορίας σου τίποτα δεν θα ισορροπεί με τα πραγματικά θέλω σου. Ονομάζεται πρέπει, μα καλύτερα να το αποφύγεις γιατί στο φινάλε της ιστορίας σου τίποτα δεν θα ισορροπεί με τα πραγματικά θέλω σου. Ονομάζεται σιωπή, μα καλύτερα να την αποφύγεις γιατί στο φινάλε της ιστορίας σου τίποτα δεν θα ισορροπεί με τα πραγματικά θέλω σου.
Οι περισσότεροι από εμάς διστάζουν. Όχι μόνο σε ό,τι αφορά τη ζωή αλλά και σε ό,τι αφορά τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Μπορεί να μιλάμε για κάποιο συγγενή, για κάποιο φίλο ή για ένα πρόσωπο το οποίο βλέπεις ερωτικά. Ο συμβιβασμός, η καταπίεση των συναισθημάτων αλλά και η υποβάθμιση των θέλω από τα πρέπει σου στο τέλος της ημέρας μονάχα θα σου αφήνουν ένα κενό ή από την άλλη χιλιάδες σκέψεις, αναλύσεις και ερωτήματα. Αν έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με όλα αυτά θα καταλάβεις πως αυτό που μπορεί να σε γεμίσει, αυτό που μπορεί να σου δώσει απαντήσεις σε ό,τι σε απασχολεί, αλλά και μπορεί να σου διώξει ενοχές και μετάνοιες είναι όσα είχες ευκαιρία να κάνεις αλλά δεν έκανες – όσα είχες ευκαιρία να πεις αλλά δεν είπες.
Τη ζωή μας τη ζούμε ουσιαστικά όταν μπαίνουμε σε μια ανθρώπινη σχέση, οποιουδήποτε είδους, ρίχνοντας συνάμα όλες τις άμυνες μας. Δεν συμβιβαζόμαστε, δεν σιωπούμε, δεν ρίχνουμε τα στάνταρ μας αντιθέτως είμαστε ειλικρινείς, εκφράζουμε τα θέλω και τις ανάγκες μας και μιλάμε ανοιχτά για τα συναισθήματα μας.
Καμία ανταπόκριση στα πρέπει, μόνο στα θέλω
Για ποιο λόγο να συμβιβαστείς με κάτι απλά και μόνο επειδή έρχεται κοντά στο θέλω σου αλλά δεν είναι το πραγματικό; Κλισέ, μα ζούμε μόνο για μια φορά, και προσωπικά δεν θα ήθελα ο χρόνος μου να κυλά με ανθρώπους με τους οποίους δεν νιώθω, δεν είμαι, δεν αντικατοπτρίζουν το καλύτερο. Μην αφήνεις τα θέλω σου να πνιγούν μέσα στα πρέπει. Να ζεις για τα θέλω σου και να μην αφήνεις “παρόμοια” να τα αντικαταστήσουν επειδή, πίστεψέ με, ποτέ μα ποτέ δεν θα το κάνουν.
Μην μένεις με παρέες που δεν σε γεμίζουν όπως θα έκανε ένας πραγματικός φίλος. Μην βολεύεσαι σε ερωτικές σχέσεις που δεν είναι αυτό που θες, αλλά μένεις επειδή δεν πρέπει να πληγώσεις τον απέναντι σου ή νιώθεις πως δεν πρέπει να τον χάσεις. Μην σιωπάς σε ό,τι αφορά την οικογένεια σου, να μιλάς επειδή σου αξίζουν πραγματικές υγιές σχέσεις κι όχι παρόμοια πλασμένες υποκατάστατες.
Αν δεν πούμε στους άλλους πως νιώθουμε πως θα το ξέρουν; Ό,τι κρατάμε μέσα μας μάς σαπίζει, ό,τι συναίσθημα κι αν είναι αυτό, συνεπώς γιατί να μην μιλάμε; Ακόμη κι αν νιώθουμε οργή, στενοχώρια, αγάπη, έρωτα, θαυμασμό, παράπονο; Ακόμη κι αν έχουμε συγχωρήσει κάποιον και δεν του το έχουμε πει. Ακόμη κι αν έχουμε μετανιώσει για κάτι που κάναμε σε κάποιον. Ακόμη κι αν δεν θέλουμε να έχουμε κάποιον στη ζωή μας παρόλο που το μυαλό μας παλεύει με τα πρέπει. Όχι μόνο θα αδειάσουμε και θα ηρεμήσουμε, αλλά θα ξέρει και ο απέναντι μας πως αισθανόμαστε, πως να μας διαχειριστεί, πως νιώθουμε γι’ αυτόν, αλλά και ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες και τα πραγματικά θέλω μας.
Τα λόγια μας μπορούν να ταράξουν καρδιές, να αλλάξουν ζωές και να γίνουν μέρος των πιο μεταβατικών στιγμών μας. Ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε κάθε περίπτωση; Να χάσεις ανθρώπους, καταστάσεις, συναισθήματα, συνθήκες αλλά και ανθρώπινες σχέσεις που εν τέλει θα καταλάβεις πως δεν ήταν το κομμάτι που έλειπε από το παζλ της ζωής σου… Στην πορεία θα έρθει ό,τι πραγματικά σου αξίζει… Καλύτερα να ξέρεις πως στο τέλος είπες πάρα πολλά, παρά να μην λες ποτέ αυτό που θέλεις να πεις.
Αγαπητέ εαυτέ…
Τίποτα παρόμοιο δεν μπορεί να αντικαταστήσει τα πραγματικά θέλω σου. Κι αν το κάνει, σίγουρα, δεν θα νιώθεις ποτέ γεμάτος, σίγουρος και ευτυχισμένος. Αν δεν έχεις το συναίσθημα που θες, τον άνθρωπο που θες, την σχέση που θες, το σεβασμό που θες… τίποτα παρόμοιο δεν θα σε γεμίσει. Γι’ αυτό ξεδιάλυνε πρωτίστως ό,τι σε απασχολεί και μετά προχώρα παρακάτω. Μη συμβιβάζεσαι με λιγότερα απ’ όσα αξίζεις, μην υπομένεις και μην σιωπάς.
Όσους ανθρώπους κι αν έχεις πλάι σου, όσα συναισθήματα κι αν παλέψεις να νιώσεις, σε όσες καταστάσεις κι αν προσπαθήσεις να βολευτείς, τίποτα παρόμοιο δεν θα μπορεί να αντικαταστήσει τα πραγματικά θέλω σου, οδηγώντας σε μονάχα σε συγκρίσεις.
Αξίζουμε ουσιαστικά συναισθήματα και ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις για μια… ουσιαστική ζωή. Αυτό το θέλω “φυτεύτηκε” στην καρδιά σου για κάποιο λόγο, κατά συνέπεια ξέχνα τα πρέπει και τους συμβιβασμούς. Ευτυχισμένοι είναι όσοι δεν συμβιβάστηκαν, δεν σιώπησαν, δεν κρύφτηκαν. Όσοι κυνηγάν το καλύτερο κι όχι το καλό, μιας και γι’ αυτό είμαστε ούτως ή άλλως εδώ…
