Η Νανά Παλαιτσάκη και ο Δημήτρης Τσουκνιδής υπογράφουν έναν πανέξυπνο, πρακτικό οδηγό γυναικείας επιβίωσης. Δίνουν συμβουλές και υποστήριξη στις γυναίκες που ψάχνουν τρόπους να ξεπεράσουν τους δαίμονές τους, τις φοβίες τους, τις καταθλίψεις τους, τις εμμονές τους, τους ψυχαναγκασμούς, τις ενοχές και τα ξεσπάσματά τους. Στις γυναίκες που αναζητούν πρακτικά εργαλεία, τα οποία θα τις βοηθήσουν ν’ απολαμβάνουν τη ζωή, με τα καλά και τα δύσκολά της. Σ’ όλες τις γυναίκες, τις δυναμικές και ευάλωτες συνάμα, απευθύνεται το βιβλίο της Νανάς Παλαιτσάκη και του Δημήτρη Τσουκνιδή «Είσαι γυναίκα. Αξίζεις!», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρμός.Έτσι δεν έχασα χρόνο και στην πρώτη ευκαιρία ο Δημήτρηα Τσουκνίδης έπεσε στα συνεντευξιακά μου χέρια!
Δημήτρη! Έχεις αξιόλογες σπουδές φιλοσοφικού και επικοινωνιακού περιεχομένου. Ποια είναι η μαγεία που σε κατέκτησε σε αυτές τις δύο επιστήμες;
Το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν όλες οι ανθρωπιστικές επιστήμες είναι η επικοινωνία. Υπό αυτό το πρίσμα, η Φιλοσοφία και η Υπνοθεραπεία είναι μορφές επικοινωνίας τόσο με τον ίδιο μας τον εαυτό όσο και με τους συνανθρώπους μας. Ως εκ τούτου, ο κοινός “μαγικός” παρονομαστής μεταξύ του μεγαλύτερου μας φιλοσόφου, του Σωκράτη και του μεγαλύτερου υπνοθεραπευτή, Milton Erickson, είναι η ικανότητά τους να επικοινωνούν αυθεντικά βοηθώντας τους ανθρώπους να ανακαλύψουν την αλήθεια που κρύβουν μέσα τους.
Έχεις διδάξει ανάπτυξη λογικής επιχειρηματολογίας σε μαθητές Λυκείου, υποψηφίους Νομικών σχολών. Δύσκολη ηλικία η εφηβεία. Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι σε αυτή σου την διδακτική εμπειρία.
Το πιο δύσκολο κομμάτι στην εκπαίδευση των εφήβων δεν αφορά την καθεαυτή εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά τους περισπασμούς που εμφανίζονται γύρω από τη διδακτική εμπειρία. Με τον όρο “περισπασμούς” εννοώ διάφορους αποπροσανατολιστικούς παράγοντες όπως οι δυσλειτουργικές σχέσεις των οικογενειών και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχουν την τάση να απορροφούν σχεδόν όλη την προσοχή και την ενέργεια των νεαρών μαθητών.
Εάν ένας άνθρωπος δεν διαθέτει λογική εκ φύσεως θεωρείς ότι μπορεί να του εμφυσηθεί;
Εάν με τον όρο “λογική” εννοούμε την κριτική ικανότητα ενός ανθρώπου, τότε θεωρώ δεδομένο πως δεν αποτελεί εγγενές χαρακτηριστικό, αλλά επίκτητο. Με αλλά λόγια, πιστεύω πως κανείς δεν γεννιέται με οξυμένη κριτική ικανότητα, αλλά οποιοσδήποτε μπορεί να την αποκτήσει με συστηματικότητα και προσπάθεια. Ένας τρόπος όξυνσης της κριτικής μας ικανότητας είναι η ανάγνωση βιβλίων. Ένας τρόπος άμβλυνσης της κριτικής μας ικανότητας είναι η ενασχόλησή μας με τα κοινωνικά δίκτυα. Φυσικά, η επιλογή είναι δική μας.
Χαλαρώνεις με τους Απαράδεκτους όπως και εγώ αλλά ποιος είναι ο αγαπημένους χαρακτήρας και γιατί;
Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι η Δήμητρα εξαιτίας της ντομπροσύνης, της ευθύτητας και της απλότητας που την διακρίνει. Δεν διστάζει να εκφράσει τη γνώμη της, πιστεύει στη φιλία και αγαπά την Ελλάδα. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά η Δήμητρα τα φέρει όχι μόνο ως χαρακτήρας και δημιουργός των “Απαράδεκτων”, αλλά και ως άνθρωπος. Πρόκειται για μια πανέξυπνη και φιλοσοφημένη γυναίκα, την οποία όσο περισσότερο ακούω τόσο περισσότερο θαυμάζω την εσωτερική της ισορροπία.
Προς το παρόν λες πως κατοικείς στην Ελλάδα. Γιατί προς το παρόν; Σχεδιάζεις μια ζωή στο εξωτερικό; Αν ναι που;
Ένας Βρετανός διπλωμάτης, όταν ρωτήθηκε για τη χώρα μας, απάντησε: “Για την Ελλάδα ένα πράγμα έχω να πω. Το χάος είναι ελληνική λέξη”. Η αλήθεια είναι πως πλέον η χώρα μας δεν αποτελεί το φωτεινό χωράφι καρποφόρων δέντρων του Ελύτη, αλλά ένα δύσβατο μονοπάτι στην Έρημο Καλαχάρι. Υπό αυτή την έννοια, ως άνθρωπος με ευρύτητα σκέψης, δεν αποκλείω τις πιθανότητες μετανάστευσης εντός ή εκτός Ευρώπης.
Πως προέκυψε η συγγραφή του βιβλίου με την κ. Νανά Παλαιτσάκη και τι αποκόμισες από αυτή τη διαδρομή;
Με την Νανά γνωριστήκαμε κυρίως μέσω της επιτυχημένης συνεργασίας μας στη ραδιοφωνική της εκπομπή. Σ’ αυτή την εκπομπή παρείχα στους ακροατές μας πρακτικές συμβουλές διαχείρισης του στρες και του άγχους, ακριβώς όπως κάνω τα τελευταία χρόνια και μέσα από την επίσημη σελίδα μου, “tsouknidis.gr”. Στη συνέχεια αποφασίσαμε από κοινού να διευρύνουμε την επιτυχημένη συνεργασία μας συγγράφοντας το “Είσαι γυναίκα. Αξίζεις!”. Από τη διαδρομή αυτής της κοινής συγγραφικής συμπόρευσης αποκόμισα το όφελος της συνεργασίας με δημιουργικούς ανθρώπους, όπως η Νανά και οι κύριοι Χατζηιακώβου και Σούλος από τον “ΑΡΜΟ”.
Η συγγραφή ήταν πάντα ένας στόχος σου; Να περιμένουμε και άλλες συγγραφικές σου προσπάθειες;
Δεν θα ονόμαζα τη συγγραφή “στόχο”, αλλά μία συνειδητή επιλογή έκφρασης των γνώσεών μου και ενδεχομένως μια υποσυνείδητη επιλογή παρουσίασης του εσωτερικού μου κόσμου. Ναι, θεωρώ δεδομένο πως θα ακολουθήσουν και άλλες συγγραφικές δημιουργίες, όχι μόνο στον τομέα της αυτοβελτίωσης, αλλά τόσο στη μυθοπλασία όσο και στο στον χώρο του αστυνομικού μυθιστορήματος.
Το βιβλίο σας είναι άκρως αφυπνιστικό και κυκλοφόρησε εν μέσω τόσων γυναικοκτονιών. Μίλα μου γι΄ αυτό το φαινόμενο και πως μπορεί να εξαλειφθεί.
Το βιβλίο μας όντως έχει ήδη αφυπνίσει το αναγνωστικό μας κοινό. Παρόλα αυτά το φαινόμενο των γυναικοκτονιών έχει οξυνθεί το τελευταίο διάστημα, πιθανώς εξαιτίας της πατριαρχικά δομημένης κοινωνίας μας εντός της οποίας δημιουργούνται σχέσεις “κυριαρχίας – υποταγής”. Έτσι, στον πόλο “κυριαρχία” τοποθετείται ο άνδρας και στον πόλο “υποταγή” τοποθετείται η γυναίκα. Σε αυτό το δίπολο, όσο περισσότερη κυριαρχία επιδεικνύει ο άνδρας τόση περισσότερη υποταγή αναπτύσσει η γυναίκα. Επίσης στην όξυνση του φαινομένου συμβάλλουν και τα ΜΜΕ για λόγους που παραθέτω – μέσω επίσημης βιβλιογραφίας – στο δημοσιευμένο άρθρο μου “Clickbait , MME και το «Φαινόμενο Βέρθερ»”.
Στο βιβλίο θέτετε το ζήτημα της σωστής ανατροφής των παιδιών. Στις μέρες μας παρατηρώ παιδιά ανυπάκουα στους γονείς που συνεχώς επιζητούν προσοχή. Τι φταίει και συμβαίνει αυτό και τι ενήλικες θα γίνουν αυτά τα παιδιά;
Τα παιδιά δεν γεννιούνται ανυπάκουα, γίνονται ανυπάκουα στην πορεία της ζωής τους, διότι εκπαιδεύονται να επικοινωνούν δυσλειτουργικά με τους γονείς τους. Συνήθως πίσω από κάθε “παιδί – ταραξία” κρύβονται γονείς οι οποίοι αδυνατούν να επικοινωνήσουν αυθεντικά τόσο με το ίδιο το παιδί όσο και μεταξύ τους. Έτσι λοιπόν, είναι πιθανό, τα συγκεκριμένα παιδιά να αναπτύξουν και στην ενήλικη ζωή τους δυσλειτουργικές σχέσεις.
Κατεστραμμένες σχέσεις ανισότητας και υποτίμησης χωρίς δείγμα ρομαντισμού! Άλλο ένα ζήτημα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον στο βιβλίο. Σώζονται τέτοιες σχέσεις; Αν ναι πως;
Οι σχέσεις ανισότητας και υποτίμησης χωρίς δείγμα ρομαντισμού μπορούν να σωθούν υπό την προϋπόθεση ότι και τα δύο μέλη της ομάδας συναινούν να συμμετέχουν σε ένα νέο επικοινωνιακό παιχνίδι το οποίο διέπεται από κανόνες ισότητας, αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης.
Eίσαι ρομαντικός; Τι πιστεύεις για τον έρωτα;
Κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνο το Χ ή μονο το Ψ, διότι όλοι έχουμε μέσα μας διάφορα “μέρη”, διάφορα μικρά “κομμάτια”. Έτσι λοιπόν, έχω κι εγώ μέσα μου ένα κομμάτι ρομαντισμού, το οποίο “ξυπνάει” στις κατάλληλες περιστάσεις για να επιτελέσει το έργο του. Αναφορικά με τον έρωτα πιστεύω πως συχνά θυμίζει τη φωτιά: όταν ξεκινά, δεν ξέρεις αν θα σε ζεστάνει ή αν θα σε κάψει.
Βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις με την πανδημία και η έλλειψη σταθερότητας βάλει και τις σχέσεις; Ποια είναι η συμβουλή σου στους νέους ανθρώπους για μια υγιή προσωπική ζωή μέσα στο χάος;
Η συμβουλή, από τα χρόνια του Σωκράτη (“γνώθι σαυτόν”) μέχρι την “καλή ζωή” του Καρλ Ρότζερς και από το “νόημα” του Φράνκλ μέχρι την “αυθεντικότητα” της Σατίρ, είναι μία και διαχρονική: πνευματική και ψυχική εκπαίδευση με σκοπό να προσαρμοζόμαστε ευκολότερα στις απαιτήσεις της ζωής.
Τέλος, θα μου αποκαλύψεις μερικά από τα μελλοντικά πλάνα του Δημήτρη;
Τα μελλοντικά μου πλανά εδράζονται στην Υπνοθεραπεία και στη συγγραφή. Μέσω της Υπνοθεραπείας συνεχίζω να βοηθώ στη σελίδα “tsouknidis.gr” ανθρώπους που αντιμετωπίζουν κρίσεις πανικού και φοβίες, ενώ συγγραφικά είναι υπό έκδοση ένα μυθιστόρημά μου που χαρακτηρίζεται ως σύγχρονο αστυνομικό θρίλερ το οποίο ενδεχομένως να μεταφερθεί και στη μεγάλη οθόνη ως ταινία.
