«Same same but different»: Ταξίδι στην Ταϊλάνδη, τη χώρα με τα πολλά χαμόγελα

Η εμπειρία της Ασίας.

Λένε ότι ένα ταξίδι στην Ασία αφήνει το στίγμα της εκκινώντας μια διαδικασία εσωτερικής αλλαγής η οποία σε παρακινεί να αντιμετωπίζεις τον κόσμο θετικά αποβάλλοντας τις αγχώδεις ανησυχίες. Μπορεί να μην κρατάει για πάντα, αλλά για λίγο σε παρατηρείς να κατακτάς μια ισορροπία στην ψυχή και το σώμα, να παραμένεις ίδιος αλλά διαφορετικός. Same same but different, που θα έλεγαν και οι Ταϊλανδοί.

Μετά από δέκα μέρες στην Ταϊλάνδη, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε αυτό που λένε.

Η Ταϊλάνδη, όπως και πολλές χώρες της Ασίας, αποτελεί ένα προορισμό που βασίζεται στην εμπειρία και την αλληλεπίδραση με το χώρο και τους ανθρώπους, τις αισθήσεις, την απομάκρυνση από τα δυτικά πρότυπα, τον κατακλυσμό της θετικής διάθεσης.

Είναι η χώρα με τα πολλά χαμόγελα, την ευγένεια, την υπομονή και τη νιρβάνα, παρά το χάος που επικρατεί σε ορισμένα σημεία με κορυφαίο την πρωτεύουσα Μπανγκόκ.

Πάμε να σας αφηγηθούμε την ταξιδιωτική μας εμπειρία;

Στάση πρώτη: Κο Σαμούι

Άκρως τουριστικό το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της χώρας τα έχει όλα, επομένως η διαμονή σου εκεί εξαρτάται από το είδος των διακοπών που ο ίδιος επιλέξεις. Εμείς επιλέξαμε την ήσυχη πλευρά, δίπλα στη θάλασσα και μέσα στο δάσος για να ακούμε τις καρύδες που πέφτουν στο έδαφος και τα πουλιά που «κεντούν» με τους περίεργους ήχους τους.

Είναι εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία σβήνονται όλα όταν βρεθείς μέσα σε αυτό το σκηνικό. Σε «ρουφάει» το περιβάλλον, και οι σκέψεις σου παίρνουν άλλο σχήμα. Σαν τίποτα πια να μην έχει σημασία, μόνο το να αναπνέεις τη φύση γύρω σου.

Και είναι πολύ περίεργο αλλά μπροστά η λευκή άμμος με τη θάλασσα που έχεις ξαναδεί σε κάποια καρτ ποστάλ- ή στην ταινία «

Η παραλία» που έχει γυριστεί σε τρεις παραλίες της Ταϊλάνδης- και πίσω όλες οι αποχρώσεις του πράσινου στην άγρια φύση δεν σε υποψιάζουν πως στο νησί μπορείς να βρεις επίσης την θορυβώδη πλευρά του μαζικού τουρισμού, με τις πολυσύχναστες παραλίες και τα άπειρα μπαρ. Και αν δεν ψάξεις αυτή την πλευρά, δεν θα τη βρεις και ποτέ.

Το εθνικό πάρκο Mu Ko Ang Thong

«Δεν κάνω αυτή τη δουλειά για τα χρήματα, αλλά για αυτό το τοπίο», μας αποκάλυψε ο Κεν, ο υπεύθυνος για την επίσκεψή μας στο θαλάσσιο εθνικό πάρκο Mu Ko Ang Thong δείχνοντάς μας τη θέα από το νησί Koh Wua Ta Lap. Και πλέον τον πιστεύουμε. Αν είχε μείνει ένα ίχνος του δυτικού κόσμου κάπου μέσα σου, σε αυτό το σημείο το αποβάλεις εντελώς.

Κάπου εδώ να σημειώσουμε πως σαφώς δεν είναι όλα ρόδινα στη χώρα. Με την πρώτη ματιά βλέπεις τη φτώχεια, τα αδέσποτα, την εκμετάλλευση των άγριων ζώων. Η Ταϊλάνδη εξέρχεται από ένα πραξικόπημα και αναζητά ακόμα τις δημοκρατικές της βάσεις. Διατηρεί επίσης «μαύρο» ρεκόρ καθώς έχει βιώσει τα περισσότερα πραξικοπήματα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο: Μετρά 22 απόπειρες και 13 πραξικοπήματα. Ωστόσο, ο Κεν που είναι Βιρμανός- και στη χώρα του, τη γειτονική Μιανμάρ, έχει επιβληθεί στρατιωτικό καθεστώς- επιλέγει την Ταϊλάνδη για να δώσει τον αγώνα του για τη δημοκρατία.

Η επίσκεψη στο καταφύγιο ελεφάντων

Αναπόφευκτα η επίσκεψη στην Ταϊλάνδη σε φέρνει σε επαφή με ένα απίστευτο ζώο, πολύ δυνατό αλλά τρομερά κακοποιημένο- και σε αυτό έχει μεγάλες ευθύνες ο τουρισμός. Για την ώρα, ο τουρισμός των ελεφάντων στην Ταϊλάνδη βρίσκεται σε μεταβατική φάση, επομένως έχει σημασία ο τρόπος που θα επιλέξει ο κάθε επισκέπτης να ζήσει αυτή την εμπειρία.

Ελπίζουμε ότι επιλέξαμε τον πλέον ηθικό τρόπο, την επίσκεψη σε ένα καταφύγιο διασωθέντων ελεφάντων που επιτρέπουν μονάχα την παρατήρηση- ούτε βόλτες δηλαδή, ούτε μπάνια ή οποιαδήποτε άλλη επαφή θα περιόριζε το ζώο και θα απαιτούσε άσκηση βίας για να συμμορφωθεί. Η μόνη αλληλεπίδραση που επιτρέπεται είναι η προσφορά φαγητού υπό το μότο «no food, no friends» καθώς επιβεβαιωμένα πια πρόκειται για τρομερά κοιλιόδουλα ζώα.

Ο ελέφαντας είναι ένα ζώο που από κατασκευής δεν είναι σχεδιασμένο για να σηκώνει βάρη και έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές εργασίες, στην υλοτομία, στον πόλεμο, στο τσίρκο, στον τουρισμό. Συγκλονιστική η γνωριμία μαζί τους, και ακόμα πιο συγκλονιστικά τα σημάδια στο μέτωπό τους- κάποια από τα οποία τους έχουν στοιχίσει την όραση ή (και) την ακοή. Αυτά τα ζώα δεν μπορούν να επιστρέψουν στη ζούγκλα, αλλά πρέπει να μπορούν να ζουν σε συνθήκες που θα τα κάνουν να ξεχάσουν την διαδικασία της «εκπαίδευσής» τους, τη «συντριβή». Κι ας έχουν μνήμη ελέφαντα.

Στάση δεύτερη: Μπανγκόκ

Ή αλλιώς καλώς ήρθατε στο χάος. Μόνο αυτή η λέξη μπορεί να περιγράψει την πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης. Όσο προετοιμασμένος και αν είσαι, όταν βρεθείς στο σύμπαν της Μπανγκόκ- γιατί σίγουρα έχει τις διαστάσεις ενός ολόκληροου σύμπαντος- αποσυντονίζεσαι.

Η πόλη πρόκειται για τον ορισμό της μεγαλούπολης, γι’ αυτό και συχνά παρακάμπτεται από τους επισκέπτες της χώρας που επιλέγουν πιο διαχειρίσιμες περιοχές. Αλλά είναι τόσο κρίμα να μην δώσει κανείς μια ευκαιρία σε αυτή την πόλη που συνδυάζει χίλιες εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές, τους ουρανοξύστες με τους βουδιστικούς ναούς και τους μικροπωλητές που εμπορεύονται τα πάντα- τα πάντα όμως. Υπάρχουν πολλές πόλεις που συνδυάζουν διαφορετικά στοιχεία, μα στην Μπανγκόκ τα βλέπεις όλα ταυτόχρονα παντού. Δεν υπάρχει «διαχωριστική γραμμή».

Η επίσκεψη στην πλωτή αγορά

Το μέγεθος και οι ιδιαιτερότητες της Μπανγκόκ ενδέχεται να οδηγήσουν σε αναθεώρηση του ταξιδιωτικού πλάνου, από το οποίο όμως δεν θα έπρεπε να σβηστεί η επίσκεψη σε μία από τις πολλές πλωτές αγορές της περιοχής. Εμείς επισκεφθήκαμε την πιο μεγάλη και πιο παλιά, Damnoen Saduak, στην επαρχία Ρατσαμπούρι. Πρόκειται για μια εμπειρία «ασιατική» που δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην ευρωπαϊκή μας καθημερινότητα. Γι αυτό και αξίζει να δεις τη «θέα» και από αυτή την οπτική.

Το φαγητό και το φρούτο που μυρίζει σαν «πτώμα»

«No chili, no thai food» είναι ο γενικός κανόνας, σύμφωνα με την Λάκι που μας ξενάγησε στην πλωτή αγορά. Τσίλι, πολύ τσίλι. Αλλά και πολλά διαφορετικά φαγητά. Στην Ταϊλάνδη μπορείς να διευρύνεις αρκετά τις γευστικές σου εμπειρίες, και να πας ως εκεί που εσύ θέλεις. Θέλεις μπανάνες και καρύδα σε ό,τι συνταγή υπάρχει; Θέλεις εξωτικά φρούτα; Θέλεις καυτερή κουζίνα; Θέλεις τα διάσημα πιάτα- όπως pad thai, την ομελέτα με καβούρι ή την σούπα tom yum; Θέλεις άγνωστης προέλευσης, σχήματος και καταγωγής είδη που είναι διαθέσιμα στο δρόμο; Θέλεις εντομοφαγία; Θέλεις άπειρες επιλογές σε fine dining; Όλα τα διαθέτει.

Ξεχωριστή μνεία για το ντούριαν, ένα από τα πιο παράξενα φρούτα που υπάρχουν το οποίο ξεχωρίζει για την έντονη οσμή του. Έντονη τουλάχιστον για τους Ευρωπαίους. Τόσο έντονη για τους Ευρωπαίους που δεν προσφέρεται στα ξενοδοχεία. Αν θες να δοκιμάσεις, πρέπει να ξεχυθείς στους δρόμους. Μόλις δεις παράξενο σχήμα, έχεις φτάσει στον προορισμό σου: ένα πεντανόστιμο φρούτο. Προσοχή όμως, η νοστιμιά του εξαντλείται όταν καταναλώνεται ωμό. Εφόσον γίνει επεξεργασία, στο παγωτό για παράδειγμα, επαληθεύεται η βρομερή του φήμη.

Πηγή: ΙΩΑΝΝΑ ΒΑΡΔΑΛΑΧΑΚΗ- ivard@naftemporiki.gr