Συχνά μιλάμε με ενθουσιασμό για τις τεράστιες σωματικές αλλαγές, που πετυχαίνουν οι ηθοποιοί για χάρη των ρόλων τους. Ωστόσο, παραβλέπουμε τις ανθυγιεινές πρακτικές, που απαιτείται να ακολουθήσουν, προκειμένου να φτάσουν σε αυτές τις αλλαγές. Απότομη αύξηση ή απώλεια βάρους και ταχύρυθμη απόκτηση γράμμωσης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν χωρίς ακραίες δίαιτες ή/και εξουθενωτικές γυμναστικές.
Ένα χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό του Sebastian Stan, ο οποίος χρειάστηκε πραγματικά να πεινάσει, έτσι ώστε να φτάσει το πολύ αδύνατο σώμα του Tommy Lee για τη σειρά Pam & Tommy. “Απλά έτρεχα και προσπαθούσα να φτάσω τα 20.000 βήματα την ημέρα και μετά έκανα fasting για 16 με 18 ώρες την ημέρα και αυτό σίγουρα σε επηρεάζει, ειδικά αν είσαι στην κίνηση. Είμαι περήφανος, όμως, για όλο αυτό”, σχολίασε στο Entertainment Weekly.
Πού φαίνεται η τοξικότητα των σωματικών απαιτήσεων για τις παραγωγές του Hollywood; Ο Stan παραδέχτηκε ότι όσο βάρος κι αν έχανε, δεν ένιωθε ότι έχει χάσει αρκετό, πράγμα που του χειροτέρευε τη σωματική δυσμορφική διαταραχή, που έτσι κι αλλιώς έχει. Κι όμως, επιμένει ότι είναι χαρούμενος για όλη τη διαδικασία, στην οποία επέβαλε τον εαυτό του, επισημαίνει ότι θα το έκανε ξανά και, μάλιστα, στεναχωριέται που δεν είχε ακόμα περισσότερο χρόνο να το κάνει.
“Όποιος έχει έστω και ελαφρώς υγιή σωματότυπο έχει σε έναν βαθμό σωματική δυσμορφική διαταραχή. Γιατί μόλις φτάσεις την κορυφή, την καλύτερη δυνατή εμφάνισή σου, που παρεμπιπτόντως, ό,τι κι αν λένε, εκτός κι αν έχεις κάποια μαγική φόρμουλα, το σώμα σου μπορεί να βρεθεί σε αυτή την κορυφή στο 100% για περίπου ίσως μία εβδομάδα ή κάτι τέτοιο. Τουλάχιστον όπως εγώ το έχω βιώσει, με δίαιτα και γυμναστική και μαύρισμα και νερό και φωτισμό και όλα αυτά. Και μετά περνάς τον υπόλοιπο χρόνο σου λέγοντας, ‘Δεν είμαι, όπως συνήθιζα’. Όλα, όμως, είναι στο μυαλό.
(…) Ήταν δύσκολο, γιατί απλά δεν είχα τον ίδιο σωματότυπο με αυτόν. Έπρεπε να χάσω πολλά κιλά. Όλη η κατάσταση έμοιαζε απλά με ένα πελώριο βουνό, που έπρεπε να σκαρφαλώσω, και υπήρχε πάντα μία μικρή αίσθηση ξεβολέματος σε αυτό. Ευδοκιμώ, όμως, μια χαρά όταν νιώθω άβολα, ειδικά στη δουλειά. Σε πιέζει και όσο μπορείς να το ελέγξεις και να το διαχειριστείς καλά, μπορείς να αναπτυχθείς από αυτό”.
