Σύνοψη: Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Φαντάσματος των Χριστουγέννων, ο οποίος επιλέγει μία σκοτεινή ψυχή για να την επισκέπτονται τρία πνεύματα κάθε παραμονή Χριστουγέννων, Ο άτυχος που διάλεξε φέτος είναι ο Clint Briggs.
Άποψη: Όλοι έχουν διαβάσει, έχουν δει ταινίες ή έστω απλώς ξέρουν την ιστορία του Σκρουτζ, όπως μας την παρέδωσε ο Ντίκενς στο Μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία. Ένας μονήρης και τσιγκούνης ηλικιωμένος που αναθεωρεί την στάση του στην ζωή, όταν το Φάντασμα των Χριστουγέννων του στέλνει το πνεύμα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος για να τον «ξυπνήσει».
Το Spirited παίρνει την γνωστή ιστορία από την ανάποδη. Ποια είναι αυτό το Φαντάσματα, που χρέος τους έχουν όχι να πηγαίνουν μόνο στον Σκρουτζ, αλλά σε κάθε άνθρωπο που δεν απολαμβάνει τα Χριστούγεννα και εν γένει την ζωή.
Ένα χριστουγεννιάτικο μιούζικαλ και ταυτόχρονα μια κωμωδία απόλυτα πιστή στο στιλ των πρωταγωνιστών της, Will Ferrell και Ryan Reynolds, οι οποίοι έχουν μια τρομερή κωμική χημεία αποτελώντας ένα εξαιρετικό δίδυμο.
Ο Ferrell επιστρέφει στον κόσμο των Χριστουγέννων, μετά το Elf, αυτή την φορά ως το Πνεύμα του Παρόντος ενώ ο Reynolds είναι ένας νέος Σκρουτζ, σαν εκείνον που είχε υποδυθεί ο Bill Murray, ένας νέος, επιτυχημένος στον χώρο του άντρας, στον σύγχρονο κόσμο, που δεν αντιλαμβάνεται τις επιπτώσεις των πράξεων του και δεν κατανοεί τις ανάγκες των συνανθρώπων του.
Ο Sean Anders (Horrible Bosses 2, Daddy’s Home) στήνει ένα προβλέψιμο στόρι, με ενδιαφέρουσες αλλά εύκολες παραλλαγές στην αρχική ιστορία με λίγες έξυπνες ιδέες που προσθέτουν ένα backstory στους χαρακτήρες και μπόλικα τραγούδια που πέφτουν σαν χρυσόσκονη πάνω στο ήδη υπάρχον γιορτινό κλίμα.
Η αλήθεια είναι πως δεν περιμένεις και κάτι άλλο από μια χριστουγεννιάτικη ταινία-μάλιστα η συγκεκριμένη λέγεται πως είναι η ακριβότερη χριστουγεννιάτικη ταινία όλων των εποχών.
Είναι μια απόλυτα feelgood, comfort ταινία για τα Χριστούγεννα, που για τους λάτρεις της εορταστικής περιόδου και των μιούζικαλ είναι ό,τι χρειάζεσαι αυτό το διάστημα. Για όσους δεν είναι φαν, πιθανόν να τους φανείς μια χαζοχαρούμενη μπαρούφα.
Πράγματι δεν έχει κάποια δεύτερη ανάγνωση, όλα τα μηνύματα περνιούνται εύκολα και μένουν εγκλωβισμένα στην επιφάνεια και στο εύκολα συγκινησιακό σχετικά με την ανθρωπιά, την ανάγκα του να βοηθάς και να συνεισφέρεις, την αγάπη προς τον πλησίον, το να μην διαβάλλεις και προσβάλλεις ανθρώπους.
Όμως για την συγκεκριμένη ταινία και αυτό που καλείται να υπηρετήσει, αυτό είναι αρκετό.
Ίσως χρειαζόταν μια ένεση ενός πιο έξυπνου χιούμορ, ώστε να εμπλουτιστεί με μερικές πιο καλογραμμένες ατάκες, και σίγουρα μπορούσε να περιοριστεί σε λιγότερο από δύο ώρες, αλλά δύσκολα αντιστέκεσαι στο να βλέπεις τους Ferrell και Reynolds να τραγουδούν χριστουγεννιάτικα.
