Το 2009, ο Adriano Berengo επισκέφθηκε τον Άι Γουέι Γουέι στο στούντιό του στο Πεκίνο. Τον προσκάλεσε να συνεργαστούν στο Μουράνο, στο στούντιό του στη Βενετία. Λίγο καιρό αργότερα, όταν έφτασε στο νησί της λιμνοθάλασσας, ο Κινέζος καλλιτέχνης ξεκίνησε μια γόνιμη επαγγελματική σχέση, γοητευμένος από την ικανότητα των αρχιτεχνιτών υαλουργών που μετέτρεπαν τις σκέψεις του σε πραγματικότητα.
Έτσι γεννήθηκε η “Ανθρώπινη Κωμωδία”, ένας μνημειώδης, οκτώ μέτρων ύψους και έξι μέτρων πλάτους, μαύρος γυάλινος πολυέλαιος που αποτελείται από 2.000 κομμάτια: σκελετούς και κρανία ανθρώπων και ζώων, οστά και εσωτερικά όργανα, νυχτερίδες και καβούρια, ένα σύγχρονο mementomori που προέκυψε μετά από τρία χρόνια εργασίας και ζυγίζει συνολικά τέσσερις τόνους. Ο πολυέλαιος αυτός τοποθετήθηκε στο νησί του San Giorgio Maggiore, μέσα στην ομώνυμη Βασιλική, σε μια έκθεση που θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Νοεμβρίου.
Η γιγαντιαία εγκατάσταση, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στη Βενετία, πλαισιώνεται από πρόσφατα και παλαιότερα έργα, τα οποία, μαζί με το γυαλί, περιλαμβάνουν υλικά με τα οποία πειραματίζεται εδώ και καιρό ο καλλιτέχνης, όπως ξύλο, πορσελάνη και τουβλάκια Lego.
Αυτή είναι η πρώτη δουλειά του Άι Γουέι Γουέι με γυάλινα γλυπτά, ένα από τα μεγαλύτερα κρεμασμένα έργα τέχνης από γυαλί Μουράνο στον κόσμο και η «Ανθρώπινη Κωμωδία» όπως ονομάζεται αποτελεί το επίκεντρο μιας νέας έκθεσης 32 έργων στην εκκλησία του 16ου αιώνα.
Ο τίτλος του γιγαντιαίου, γυάλινου γλυπτού παραπέμπει στο επικό ποίημα του Δάντη του 14ου αιώνα, τη Θεία Κωμωδία. Αν και οι εργασίες για τη κατασκευή του ξεκίνησαν πριν από την πανδημία αποτελεί φόρο τιμής στις πολλές ζωές που χάθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Όπως λέει ο καλλιτέχνης το θέμα είναι ο θάνατος που βρίσκεται πάντα εδώ και μας συνοδεύει, ακόμα και αν δε θέλουμε να αναγνωρίζουμε το γεγονός.
Το στούντιο Berengo στο βενετσιάνικο νησί Μουράνο, με το οποίο ο Άι Γουέι Γουέι συνεργάστηκε για την έκθεση συνεργάζεται με καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο για την υλοποίηση έργων από γυαλί. Ο Άι Γουέι Γουέι που είναι συλλέκτης παλαιών αντικειμένων από γυαλί αγαπά να δουλεύει με το εύθραυστο και πολύτιμο υλικό σημειώνοντας ότι στους αρχαίους ελληνικούς τάφους, το γυαλί χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή μπουκαλιών με δάκρυα που έχυναν οι ζωντανοί για τους νεκρούς.
Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης το έργο Remains (2015), το οποίο μοιάζει με αρχαιολογικό χώρο και αποτελείται από πορσελάνινες αναπαραγωγές ανθρώπινων οστών που ανασκάφηκαν από τον χώρο ενός στρατοπέδου εργασίας που λειτούργησε υπό τον Μάο Τσε Τούνγκ στα τέλη της δεκαετίας του 1950, όταν εκκαθαρίστηκαν χιλιάδες διανοούμενοι, μαζί με αυτούς και ο πατέρας του καλλιτέχνη, ποιητής Ai Qing. Ένα άλλο γλυπτό της έκθεσης, το Glass Root παρουσιάζει το ριζικό σύστημα του αρχαίου δέντρου Pequi, ενός απειλούμενου με εξαφάνιση είδους που ενδημεί στη Βραζιλία, ότι έχει απομείνει από την αποψίλωση των δασών και από φυσικά αίτια.
